Page 27 - วารสาร อบจ.ชัยภูมิ
P. 27

วันเข้าพรรษา





                   หมายถึง การอยู่ประจ�าที่ตลอด
                    สามเดือนฤดูฝนของพระสงฆ์                                    ประวัติวันเข้าพรรษา

                   ซึ่งเป็นธรรมเนียมทางพระวินัย
                     ภิกษุจะไม่เข้าพรรษาไม่ได้              ในเรื่องความเป็นมาของวันเข้าพรรษา ถ้าว่ากันตามประวัติย่อๆ คือ ในยุคต้น

                    ท่านปรับเป็นอาบัติ และการ          พุทธกาล ก็ยังไม่มีการเข้าพรรษา เพราะฉะนั้นตลอดทั้งปี เมื่อพระภิกษุมีความเห็น
                                                       ว่าท่านควรจะไปเทศน์ ไปสอนญาติโยมที่ไหนได้ ท่านพอมีเวลา ท่านก็จะไป หรือไม่ได้ไป
                 เข้าพรรษาจะต้องกล่าวค�าอธิษฐาน        เทศน์ไปสอนใคร ถ้าเห็นว่าที่ไหนมันเงียบ มันสงัดดี เหมาะในการที่จะไปบ�าเพ็ญภาวนา

                     เรียกว่า “อธิษฐานพรรษา”           ท�าสมาธิของท่าน ท่านก็จะไป ซึ่งแน่นอน ส่วนมากก็จะอยู่ในเขตที่เป็นป่าเป็นเขา
                                                       ไกลๆออกไปจากตัวเมือง หรือว่าต้องผ่านไปในชนบทนั่นเอง

              จากการที่ท่านต้องไปอย่างนี้ เนื่องจากในฤดูฝนที่เขาท�าไร่ท�านากันอยู่นั้น บาง
              ครั้ง ข้าวกล้าของเขาก็เพิ่งหว่านลงไปในนา มันเพิ่งงอกออกมาใหม่ๆ บางทีก็
              ดูเหมือนหญ้าพระภิกษุก็เดินผ่านไป นึกว่ามันเป็นดงหญ้า ก็เลยย�่าข้าวกล้า
              ของเขาไป ซึ่งก็ท�าให้ชาวบ้านเดือดร้อน เขาก็มาฟ้องพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
              ว่าพระไปย�่าข้าวของเขาที่ปลูกเอาไว้  หว่านเอาไว้  นกกาฤดูฝนมันยังอยู่
              กับรังของมัน พระท�าไมไม่รู้จักพักบ้าง


              เพื่อตัดปัญหานี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็เลยทรงก�าหนดให้พระภิกษุ เมื่อเข้าพรรษา
              หรือเมื่อเข้าฤดูฝน ให้พระอยู่กับที่ คือ ตั้งแต่แรม 1 ค�่าเดือน 8 จนกระทั่งขึ้น 15 ค�่า
              เดือน11  ให้อยู่เป็นที่เป็นทาง  ไม่ไปท�าภาวนาที่ไหน  ไม่ไปเทศน์โปรดใคร
              ถ้าใครต้องการให้โปรด  ก็มาที่วัดก็แล้วกัน  มาหาท่าน  ไม่ใช่ท่านไปหาเขา
              ก�าหนดเป็นอย่างนี้ไป เพื่อตัดปัญหาไม่ให้ใครมาบ่นลูกของพระองค์ได้

                   แต่อีกมุมมองหนึ่ง พระองค์ทรงถือโอกาสที่เกิดเป็นปัญหานี้ ได้ทรงเปลี่ยน
              ค�าครหาให้กลายเป็นโอกาสดีของพระภิกษุว่า ถ้าอย่างนั้นพระภิกษุอยู่เป็น
              ที่ในวัดวาอาราม  เพื่อที่จะให้พระใหม่ได้รับการอบรมจากพระเก่าได้เต็มที่
              เพราะว่าจริงๆ แล้ว ในการอบรมถ่ายทอดศีลธรรม ถ่ายทอดธรรมวินัยให้แก่กัน
              และกันนั้น ถ้าท�าอย่างต่อเนื่อง ท�าเป็นที่เป็นทางต่อเนื่องกันทุกวันทุกวัน อย่างนี้
              จะเป็นการดี การศึกษาธรรมะอย่างต่อเนื่องมีผลดี





















              พระภิกษุต้องอยู่วัดช่วงเข้ำพรรษำ
                   เพราะฉะนั้น พระองค์ก็เลยทรงก�าหนดขึ้นมาว่า ให้พระภิกษุอยู่กับที่ในช่วงเข้าพรรษาอยู่ในวัด แล้วพระใหม่ก็ศึกษาหรือรับการถ่ายทอด
              ธรรมะจากพระเก่า ส่วนพระเก่าก็ท�าหน้าที่เป็นครูบาอาจารย์ด้วย คือ สอนพระใหม่
                  เท่านั้นยังไม่พอ พระเก่าก็วางแผน ก�าหนดแผนการเลยว่าเมื่อออกพรรษาแล้ว ควรจะเดินทางไปโปรดที่ไหน นั่นก็อย่างหนึ่ง อีกทั้ง
              ปรับปรุงหลักสูตรวิธีการเทศน์การสอน การอบรมให้เหมาะกับท้องถิ่น ให้เหมาะกับสภาพสังคมที่เปลี่ยนไป เป็นต้น /ประวัติวันเข้าพรรษา
              ช่วงเข้าพรรษาพระใหม่ก็ศึกษาธรรมะจากพระเก่า
              พระเก่าก็ท�าหน้าที่เป็นครูบาอาจารย์สอนพระใหม่
              ดังนี้ การเข้าพรรษาจึงเป็นการดีทั้งประชาชน ดีทั้งพระเก่า พระใหม่ ไปในตัวเสร็จ

                                                           25
                                            วำรสำรองค์กำรบริหำรส่วนจังหวัดชัยภูมิ
                                                ฉบับที่ 2 ประจ�ำเดือนเมษำยน-พฤษภำคม 2565
                                                  งานประชาสัมพันธ์ กองยุทธศาสตร์ฯ
   22   23   24   25   26   27   28